równanie stanu
Encyklopedia PWN
brytyjski fizyk teoretyk; współtwórca mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej.
twierdzenie, wg którego objętość przestrzeni fazowej układu opisywanego równaniami Hamiltona pozostaje stała;
fundamentalna teoria fizyczna opisująca oddziaływanie mikroobiektów materii między sobą oraz z zewnętrznymi polami, głównie z polem elektromagnetycznym.
dyfuzja anomalna, błądzenia anomalne,
przypadkowe, niebrownowskie (Browna ruchy) przemieszczanie się obiektów, np. nieregularne szybowanie albatrosów nad powierzchnią oceanu w poszukiwaniu pożywienia lub obserwowane pod mikroskopem nieregularne przeloty bakterii Coli („chemotaksówki”) między przypadkowo rozmieszczonymi chemoatraktantami czy makroskopowe, przypadkowe przemieszczenia jonu He4+ w nadciekłym helu.
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych ([łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
) określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
